De laatste dagen hebben ik en anderen het 's nachts koud gehad. Ondanks het uitzettem van de airco en een dun dekentje. Het blijkt dat het 16 graden is, evenveel als het overdag kennelijk im Limburg is?! Maar hier valt het mee in ons luxe huisje en ik slaap goed.
Ondanks dat een continental breakfast in de menu-kaart staat, moeten we de dag weer starten met natte of droge rijst. Vandaag gaan op een bergpas de grens maar Cambodja over. Eerst heuvelachtig en na 50 km komt met serieuze klimwerk. Asfalt, maar rustige eegen, waar de honden van profiteren door midden op de weg te gaan liggen of massaal over de weg te lopen. Benji, Jelle en ik stoppen na ca. 30 km maar ik fiets verder op zoek naar eten en winkeltje. Op de helft stop ik bij een winkel, zie niemand meer en denk de laatste te zijn.
Een vrouw roept daar: hello, how are you, where come from, where are you going, how old are you, are you married, en you are handsom? En komen meer vrouwen bij met hetzelfde riedeltje vragen. Aan de slechte, rode tanden te zien, kauwen ze betelnoten en er komt een fles drank op tafel. Ik ben er flauw van en fiets door, het wordt armoediger. Op een volgende stop komt ineens de rest van de groep aan. We bezichtigen later nog de 1e Kmer tempel.
Er wordt niet gelunched, maar we beginnen aan de klim, steil, dus ik moet deels lopen. Plots een kreet van achteren, ik loop terug en zie Fritz met het cranckstel in de hand staan, trapas afgebroken. Ik ga verder en Rik meldt dat Fritz en Lizette een busje oid zullen nemen naar boven. Wat verder de steile helling op stopt een chique, zwarte pickup voor me, een man stapt uit en nodigt me uit mee te rijden. Aangezien het onbeleefd is om zo'n aanbod af te slaan, ben ik wel gedwongen mee te rijden. Op dat moment passeert de pickup met F+L.0
We worden boven voor de grens afgezet, waar we eerst door de Thai paspoortcontrole moeten met inlevering van het tijdelijke visum. Vervolgens blijkt dat Fritz z'n paspoort niet in fe stuurtas zit. Het kost ons uren om te zoeken en de consequenties te bespreken. Ondertussen vermaken L en ik ons met een official met fruitbomen en een pratende vogel. De hotels en ambassade zijn gebeld, maar wij kunnen niet verder helpen en moeten door.
Met 5 dus naar de Cambodjaanse controle en visum aanvraag. Kost maar liefst 30 dollar pp en we zitten naast elkaar allerlei formulieren in te vullen voor een man die een indruk wekkende sticker in de papoorten plakt. Ik maak wat grapjes met de man, waar L van in de slappe lach schiet. Daarna weer naar andere sterren-figuren, voor controle en nietje door formulier. We dalen aan de andere kant af naar Along Veng, waar we snel het guesthouse vinden. 's Avonds eten en een vervoer voor de volgende dag regelen, want we missen dagenlsng onze reisleider. Als degene met de hoogste ancieniteit eordt ik tot plv reisleider gebombardeerd, of ik daar blij mee ben? In ieder geval weer ondererrp voor grapjes, we blijven er vrolijk onder. Ik heb nog de nodige Thaise Baht, dollars willen ze hier ook, maar soms moet je met veel Riel betalen, die weinig waard zijn, dus knap ingewikkeld.
+ 80 km = 750 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten