Het wonder van Phnom Penh

Van 11 tot 9 uur geslapen, we hadden het kennelijk nodig. Voor Jelle begint de kerst wat minder, want hij moest vannacht regelmatig naar het toilet rennen. Aangezien 97% van de bevolking hier Boeddhist is weinig kerst, behalve de commercieel opgezette kerstbomen. Wat rondkijken dus maar. De ziekenboeg raakt voller, Lizette is behalve stijf ook aan de diarree en Rik is niet lekker. Zij gaan morgen met busje naar Takeo en Jelle wellicht ook, die ligt plat. Alleen dus maar naar Koninklijk paleis met zilveren pagoda, dat gesloten blijkt omdat de koning moet eten en rusten, dus naar het museum met veel godenbeelden. Op de kade staat een gehandicapte man met weegschaal. Omdat ik me sinds Thailand niet meer gewogen heb, stap ik er op. Een kerstwonder: hij geeft 85 kg aan, dus 8 kg afgevallen! Ik geef de man gelukzalig 500 rieljes, de plaatselijke munteenheid. Maar ik denk dat het eerder 90 kg moet zijn en het apparaat ontregeld is. Mijn shirt is ondertussen aardig nat, maar daar heeft een vrouw in een winkel een oplossing voor: een bamboe T-shirt geeft geen zweetplekken en stinkt niet, ideaal maar wel bijna 50 dollar. Dat is hier ook een gigantisch bedrag, dus laat maar, er lopen meer zwetende westerlingen rond... Heerlijk kerstdiner met sfeer.