Lang onderweg, maar goed aangekomen in Bangkok. Zo'n 24u later, maar het is hier 6 uur vroeger en ca. 2 x 6u in vliegtuig. Nu heb ik wel de film Walk in the Woods gezien - goed, met Robert Redford - over 2 oude mannan die 2.000 km de Appalachian Trail gaan lopen (ik hou het maar bij fietsen). En weet nu ook van de perikelen van de Minions. Aangekomen geen vragen over visum, gewoon vermeld dat ik per fiets Thailand verlaat. Doordat we ziek waren is het pakken er een beetje bij ingeschoten. Fiets is in doos goed het viegtuig uitgekomen en in een rustig hoekje in elkaar gezet.Maar waar heb dat mes nu opgeborgen? Dan maar met nagelknippetje tieraps losgemaakt. En de fietspomp niet niet meer getest op autoventiel. Met kop koffie rustig binnenste van pomp bestuderen en proberen tot er lucht in de band gaat.
Maar nu nog wegfietsen met die drukke autowegen... veel lastiger dan op de kaart lijkt.Tig keer hotel gevraagd, uiteindelijk fiets een jongeman mee en komen we bij het hek van een groot dorp. Een bewaker brengt me nasr het adres, een particulier dus. En de dames wilden mij oppikken, maar hebben iemand uit Bhutan meegenomen; zeker mr Haak want er kwam een fiets achteraan. Die was gelukkig met mij en ik hoefde er niet meer uit, want de gastvrouw heeft gekookt en we hebben samen buiten gegeten. Alleen het seafood valt me nog niet goed, maar 4 soorten fruit na. Lekker exotisch.
Morgen vroeg op want dan brengen ze me naar de trein van 7:00. Het xal me benieuwen of er een loket is en of er kaartjes verkocht woreen of niet. Zoniet een alternatief bedenken om naar Aranyaprathet te komen. Lukt dan een scenic trenreisje op de Oostlijn naar Cambodja. .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten